Di Gschicht, wi di drei Musigfründe us em Ämmitau zämecho si, isch bi Goscht nid alltäglech. Drum sig si hie verzeut. Dr Jufli-Pesche, wi mes vo n ihm nid angersch gwahnet isch, het sech churzerhang e Occasion-Eiachser gchouft, eine wo nümm grad i beschtem Zuestang isch gsi. Wo n er du dermit am letschte Sunndig Aabe im Horner dr Bätzi-Res het wöue ga abhole, wüu si no ir Latärnebachgrabe-Pinte ds Tanz hei wöue, si n ihm di erschte Zwyfu cho, öbs ne äch läng bis i d Pinte vor em Ynachte, wöu säub Eiachser wi gseit würklech nümm grad i beschtem Zuestang isch gsi. U we me bis hingere chiem, wäri das ersch di haubi Mieti, wöu dr Rückwäg de ja no nid ygrächnet wär gsi. U so hei si sech no knapp tags u bi yschiger Cheuti, bi Windgschtöber u starchem Schneefau, so starch dass me schier d Ouge ganz het müesse zueha, ufe Wäg gmacht. D Schtrass isch nume no mit viu Fantasie uszmache gsi. Dr Stumpe isch eim duurend erlosche. Ir Hoffnig me schaffs de ohni z chöttele i zwo Stung bis hingere i Grabe, si si losgfahre. Das mit em Nid-müesse-Chöttele het sech scho gly aus Illusion usegschteut.
No bevor si über ds Schwarzeried cho si u nachdäm dr Resu si Gutter mit Bätzi zum widerhoute Mau het füreghout, hei si für ds Chöttele müesse abstige. Da heisi du z grächtem ad Finger u ad Ohre gfrore. Wo du plötzlech riesigi, orangelüchtegi Stichflamme si usem Uspuff vom Eiachser gschosse, wi mes nid hät für müglech ghaute, het me du vom Eiachser nüt meh ghört. Me het sech churzerhang umbsunne, isch abgschtige u haut gglüffe.
Bätzi-Reses Vorschlag sech zum nache Heimet vom Stumpe-Housi z rette, isch bim Jufli-Pesche nid uf grosse Zuespruch gschtosse, wöu dise het gwüsst, was eim dert wartet. Doch wüus se het gfroore u d Biise sech widermau vor strübschte Site het zeigt, hei si sech wouh oder übu z Fuess ufe Wäg zum Stumpe Housi gmacht. Si si no, gäbs eufi gschlage het, bim Hof vom Housi aacho u hei dert ddopple. Wo dr Stumpe-Housi het ufta, het dene zwe Pannepilote e Schwade Rouch i ds Gsicht gschlage. Beid hei ghueschtet wi d Ross. Dr Stumpe-Housi isch zäntume bekannt u ou berüchtigt gsy für si übermässig Tubakkonsum. Nid mänge verlouft sech freiwiuig i Housis Stube, we n er siner Chleider gärn no ne Wuche hätt anne bhaute. U bsungersch für üser zwe Fründe ir Tanzbchleidig wärs nid vo Vorteu gsi, we si mit däm Stumpehousirouchgschtank im Haublyn uf em Tanzbode d Froue hätti verjagt.
Dä Mief wo eim da het i ds Gsicht gschlage, söu aber nüt übere Charakter vom Stumpe-Housi ussäge. Dä isch weiss Gott ke Leide, u n es laht sech mit ihm no so mänge Mischt la asteue. Das wüsse dr Bätzi-Res u dr Jufli-Pesche no us dr Zyt, wo si mit em Stumpe Housi d Schueubank ddrückt hei. Das isch hingäge äs angersch Kapitu u duet hie nüt zur Sach. De aber zrügg zu Stumpe Housis Charakter: är giut aus überuus grosszügig, mit Batzechlemmer cha ner nüt afa. Das isch dene beidne Zuecheglüffene sehr wouh bekannt gsi. Si si vom Stumpe-Housi i d Stube gheisse worde u dä het se dert grosszügig bewirtet.
Das Chirschiwasser wo ne dr Stumpe-Housi het ygschänkt gha, i sch ne churzum i d Chnöi gfahre. Äs het se ghörig bbuttelet. Gwüss bau drei Schtung si sit em Ytrudle vo de ne zwe Manne vergange, da het du dr Stumpe-Housi vo sim nöie grüene Bucher-Traktor afa schwärme. Dr Jufli Pesche het sofort gschaute u seit, me chönnt doch no mit däm Gfährt id Latärnebachgrabe-Pinte ga ds Tanzbei schwinge. Äs isch nid lang ggange u di drei Manne si parat gsi zum Ufbräche. Wi me sech itz aber hie cha däiche u vermah z Rächne, chunnt me ufe ne Akunftszyt ir Latärnebachgrabe-Pinte, wo wäger bau ehnder am Morge zue z zeue wär, aus am Aabe. Z Tanze hets scho nüm viu gä. D Kapäue, wo het ufgspiut, isch mit junge Buretöchtere am Schätzele gsi. Sicher hätte di drei Manne gärn no chli ds Tanzbei gschwunge u wäre am Änd nid minger gärn no zu me ne Müntschi vo eim vo dene schöne Buuremeitschi cho. Aber da isch itz haut nümme z Wöue gsi.
D Musig isch scho lang verklunge u di schöne Meitschi si nume no um d Musiker umegscharwänzlet. U we mer da scho grad derby si, de cha me säge, äs wäre de vo de schönere Froue gsi, wo dert d Musiker umgarnet hei.
Das Erläbnis, dass äue ehnder d Musiker aus d Tänzer dr Zuegang zu de schönschte Froue schaffe, het se dür di ganzi Nacht i nächscht Morge begleitet. Wo si mit em ne sturme Gring erwachet si, hei si beschlosse, ou settegi Musig z mache. Si hei sech Inschtrumänt aagschaffet u hei flyssig afa üebe. U so reise di drei Manne us em Ämmitau hüt vo Tanzaabe zu Tanzaabe, vo Hochzyt zu Geburtstag, vo me ne gmüetleche Aabe ds Bärn bis wider zrügg i ds Ämmitau, für ihri Musig z schpile. U – wär weiss - am Änd em einte oder angere Meitschi, wi s denn d Musiker ir Latärnebachgrabe-Pinte hei chönne, äs Lächle uf d Lippe z zoubere.